De investering in groene stroom hangt af van meerdere variabelen zoals energiebron, locatie, grootte van de installatie en gebruikte technologieën. Eén cruciale maatstaf om deze investering te beoordelen is de Levelized Cost of Energy (LCOE).

Wat is LCOE en waarom is het belangrijk?

De LCOE geeft een gemiddelde kost per eenheid energie weer. Het neemt alle kosten in acht, van installatie tot onderhoud, en deelt die door de totale verwachte energieproductie over de levensduur van een project. Het is een nuttig instrument om de kostenefficiëntie van verschillende energieprojecten te vergelijken. Bijvoorbeeld, een lager LCOE betekent dat een project meer kostenefficiënt is in vergelijking met een met een hogere LCOE.

PPA’s als Alternatief en Vergelijkingspunt

Naast LCOE is een andere manier om de kosten en voordelen van groene stroom te evalueren het afsluiten van een Power Purchase Agreement (PPA). Een PPA biedt prijszekerheid door de kosten voor een langere periode vast te zetten. Bovendien legt een PPA het risico van prijsschommelingen en operationeel beheer bij een derde partij.

Vergelijking en Risicomanagement

Wanneer bedrijven hun LCOE vergelijken met een aangeboden PPA, zien ze het prijsverschil als de waarde van de additionele diensten die worden geleverd, zoals dagelijks beheer en risicomanagement. Het is ook van belang te realiseren dat moderne risicofactoren zoals negatieve injectie-uren en onbalanskosten vaak over het hoofd worden gezien. Deze kosten kunnen het financiële plaatje van een zonne-energieproject significant beïnvloeden en zijn lastig te beheren voor bedrijven zonder specialistische kennis.

Conclusie

Voor bedrijven die de transitie naar hernieuwbare energie overwegen, zijn zowel de LCOE als de PPA essentiële hulpmiddelen voor een weloverwogen beslissing. De LCOE biedt een basiscijfer voor kosten, terwijl een PPA risicomanagement en operationeel gemak kan bieden. Beide opties dienen zorgvuldig te worden gewogen om een realistisch beeld te krijgen van de werkelijke kosten en baten, inclusief toekomstige risicofactoren zoals negatieve injectie-uren en onbalanskosten.


‍